درک مفهوم کارآفرینی و خصوصیات کار آفرین

واژه کارآفرینی از کلمه فرانسوی Entreprendre به معنای ” متعهد شدن ” نشاُت گرفته است. بنابر تعريف واژنامه دانشگاهی وبستر : کار آفرین کسی است که متعهد می شود مخاطره های يک فعاليت اقتصادی را سازماندهی ، اداره و تقبل کند. اقتصاد دانان نخستين کسانی بودند که در نظريه های اقتصادی خود به تشريح کارآفرین و کارآفرينی پرداختند.

ژوزف شومپيتر کار آفرین را نيروی محرکه اصلی در توسعه اقتصادی می داند و می گويد: نقش کار آفرین نوآوری است . از ديدگاه وی ارائه کالايی جديد ، ارائه روشی جديد در فرآيند توليد ، گشايش بازاری تازه ، يافتن منابع جديد و ايجاد هرگونه تشكيلات جديد در صنعت و… از فعاليت های کارآفرينان است.

 

کرزنر نيز که از استادان اقتصاد دانشگاه نيويورک می باشد کارآفرینی را اين گونه تشريح می کند : کارآفرينی يعنی ايجاد سازگاری و هماهنگی متقابل بيشتر در عمليات بازارها.

کارآفرینی سازمانی

فرآيندی است که در آن محصولات يا فرآيند های نوآوری شده از طريق القاء و ايجاد فرهنگ کارآفرينانه در يک سازمان از قبل تاسيس شده، به ظهور می رسند. به تعريفی ديگر : فعاليت های کارآفرينانه فعاليت هايی است که از منابع و حمايت سازمانی به منظور دستيابی به نتايج نوآورانه برخوردار می باشد.

کار آفرین سازمانی

 

کار آفرین کسی است که تحت حمايت يک شرکت ، محصولات ، فعاليت ها و تكنولوژی جديد را کشف و به بهره داری می رساند.

کارآفرینی

فرآيندی است که منجر به ايجاد رضايتمندی و يا تقاضای جديد می گردد. کارآفرینی عبارتست از فرآيند ايجاد ارزش از راه تشكيل مجموعه منحصر به فردی از منابع به منظور بهره گيری از فرصت ها.

کار آفرین (مستقل)

فردی که مسوليت اوليه وی جمع آوری منابع لازم برای شروع کسب و کار است و يا کسی که منابع لازم برای شروع و يا رشد کسب و کاری را بسيج می نمايد و تمرکز او بر نوآوری و توسعه فرآيند، محصول يا خدمات جديد می باشد. به عبارت ديگر، کار آفرین فردی است که يک شرکت را ايجاد و اداره می کند و هدف اصلی اش سود آوری و رشد است. مشخصه اصلی يک کارآفرین ، نوآوری می باشد.

کار آفرین شرکتی

کار آفرین شرکتی به مفهوم تعهد شرکت به ايجاد و معرفی محصولات جديد و نظام های سازمانی نوين است.

ويژگيهای شخصيتی کار آفرينان

ديويد مك کللند از استادان روانشناسی دانشگاه هاروارد آمريكا که اولين بار “نظريه روانشناسی توسعه اقتصادی” را مطرح نمود، معتقد است که عامل عقب ماندگی اقتصادی در کشور های در حال توسعه مربوط به عدم درک خلاقيت فردی است بنابر عقيده ايشان با يک برنامه صحيح تعليم و تربيت می توان روحيه کاری لازم را در جوامع تقويت نمود، به گونه ای که شرايط لازم برای صنعتی شدن جوامع فراهم آيد.

کارلند و همكارانش ويژگی هايی را که در مورد کار آفرین ها مورد بررسی واقع و تایيد شده بودند، جمع آوری نمودند که اهم آنها عبارتند از:

 – نياز به توفيق

 – تمايل به مخاطره پذيری

 – نياز به استقلال

–  کار آفرينان دارای مرکز کنترل درونی هستند.

–  خلاقيت