فرصت های سرمایه گذاری در زمینه بازیافت معمولا فرصتهای جذاب و سودآوری هستند. مواد اولیه در این کسب و کارها ارزان است و معمولا تولید محصولات جدید از ارزش افزوده بالایی برخوردار می باشد. فرصت سرمایه گذاری این نوبت نیز به بازیافت لاستیک و تولید گازوئیل اختصاص دارد.
امروزه نتیجه تحقیقات و بررسی‌ها نشان می‌دهد که امر بازیافت لاستیک های فرسوده نه تنها آثار مخرب بر محیط زیست ندارد بلکه منشاء توسعه صنعتی و سودآوری اقتصادی و فرآوری و تولید محصولات دیگری نیز می‌باشد.
از پودر لاستیک حاصل از بازیافت تایرهای فرسوده در صنایعی مانند جاده‌سازی، ساختمانی، خودروسازی، صنایع دریایی، ورزش، دامداری، کشاورزی و آبرسانی می توان استفاده کرد. تولید گازوئیل از لاستیک فرسوده فرصت سرمایه گذاری مناسبی است. بازدهی طرح بسیار عالی و زمان بازگشت سرمایه نیز نسبتا کم می باشد.
معرفی محصول
گازوئیل یا نفت‌گاز با محدوده هیدروکربن بین C14 تا C20 و حتی C25، کمی سنگینتر از بنزین است. گازوئیل بوی به‌خصوصی دارد که پس از تبخیر شدن از بین می‌رود. نفت گاز عمدتاً از سه گروه پارافینیک، نفتنیک و آروماتیک تشکیل شده، دارای دامنه جوش °C 385-250، حداقل نقطه اشتعال °C 54 و حداکثر نقطه ریزش °C 0 می‌باشد.
دانسیته آن در دمای °C 15.6 برابر با kg/m3 860-820 می باشد. دانسیته متغیر گازوئیل معرف وجود درصد متفاوتی از هیدروکربورهای نفتی است و کیفیت آن بسته به نوع اجزاء تشکیل‌دهنده و حدود نقطه جوش آن تغییر می‌کند. مهمترین مشخصه نفت‌گاز عدد ستـان است که باید بیشـتر از ۵۰ باشد تا موتور نرم و بی‌صدا کار کند.
گازوئیل که از آغاز پیدایش صنعت نفت تا ۵۰ سال، از مهمترین فراورده های نفتی بود. امروزه با بازیافت فرآورده‌های نفتی مانند لاستیک فرسوده نیز حاصل می‌شود. محصول تولید گازوئیل از لاستیک فرسوده پرکاربرد بوده و برای سوخت تأسیسات حرارتی، موتورهای دیزلی، اغلب تراکتورها و ماشین‌های کشاورزی،
همچنین به عنوان منبع نیرو در برخی توربین‌ها و موتورهای جت هواپیماها مورد استفاده قرار می‌گیرد. محصول جانبی طرح حاضر، دوده می‌باشد. دوده یا کربن سیاه ماده‌ای است که از سوختن ناقص هیدروکربن‌های سنگین تولید می‌شود. دوده عمدتاً در محصولات لاستیکی، رنگ‌دانه‌ها و جوهر چاپگرها کاربرد دارد.
کربن سیاه شکل آمورف کربن است که به صورت تجاری از تجزیه حرارتی یا اکسایشی هیدروکربن‌ها حاصل می‌شود. دوده حاصل از این فرآیند با گرید N-220 به‌خاطر داشتن خاصیت تقویت کنندگی، مقاومت بالا در مقابل پاره شدن و قابلیت فرآیندی خوب، در تایرهای سواری می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
از آنجایی که لاستیک و پلاستیک قابلیت تجزیه بیولوژیکی ندارد و سالیان سال در محیط باقی می‌ماند، زیان‌های وسیعی را متوجه محیط زیست می‌کنند. از طرفی با توجه به افزایش استفاده از اتومبیل و متوسط کیلومتر پیمایش هر خودرو،
یکی از آسیب‌های زیست محیطی این موضوع تولید تایرهای فرسوده‌ای است کـه قابل پذیرش توسط محیط‌زیست نیست و همه به دنبال یافتن روش‌هـایی برای مدیریت این موضوع هستند. در حال حاضر میلیون‌ها حلقه تایـر به‌صورت غیر قانونی در محیط زیست رها شده است.
در کشورهای صنعتی سالانه به ازای هر نفر جمعیت، یک تایر تعویض می‌شود. امـروزه با افزایش قیمت سوخت، بسیاری از کشورها به‌دنبال افزایش سهم بازیافـت انرژی از لاستیک های فرسوده هستند چون غیر از مسائل گفته شده، ارزش حرارتی تایرها بیشتر از زغال سنگ، و میزان گوگرد آن نیز کمتر از زغال سنگ است.
به‌علاوه بازیافـت آن باعث کاهش ۹۰ درصدی در حجم ضایعات خواهد شد. بررسی های امروزه نشان می‌دهد بازیافت تایرهای فرسوده و تولید گازوئیل از لاستیک نه تنها آثار مخرب زیست محیطی ندارد بلکه بسیار کارآمد و باعث ایجاد اشتغال و صرفه جویی در مواد خام اولیه شده که در نهایت رشد صنعتی و اقتصادی را به‌دنبال خواهد داشت.
مزایای اجرای طرح
از جمله ویژگی‌های طرح تولید گازوئیل از لاستیک می‌توان به دردسترس بودن مواد اولیه، کمک به کاهش زائدات، کاهش قیمت محصولات، امکان صادرات محصولات در صورتی که استانداردهای لازم در آن رعایت شود و همچنین سود آوری، بازده و دوره برگشت مناسب سرمایه گذاری، کمک به محیط زیست و مدیریت بحران ابقا ضایعات لاستیکی اشاره کرد.
مشخصات سرمایه گذاری طرح
- ظرفیت تولید سالیانه هیدروکربن: ۱۴۰۰۰۰۰ لیتر در سال
- میزان سرمایه گذاری ثابت طرح: ۵۱۸۷۰ میلیون ریال
- میزان سرمایه گذاری در گردش طرح: ۱۸۶۸ میلیون ریال
- میزان سرمایه گذاری کل طرح: ۵۳۷۳۸ میلیون ریال
- قیمت ماشین آلات و تجهیزات: ۹۶۰۰ میلیون ریال
- ارزش فعلی خالص: ۲۸۸۰۰ میلیون ریال
- نرخ بازده داخلی: ۴۲٫۴ درصد
- دوره بازگشت سرمایه طرح: ۲٫۳۳ سال