شغل بافندگی جوراب از مشاغل زودبازده و خانگی به شمار می‌رود، چنانچه برای ایجاد چنین کسب و کاری نیاز به دستگاه های پیچیده ای وجود ندارد و با یک یا چند دستگاه جوراب بافی کامپیوتری یا اتومکانیک که معروف‌ترین آنها لوناتی نام دارد می‌توان شروع به کار کرد.
اشتغال زایی
معمولا کارگاه های تولیدی می تواند در حد پنج، شش نفر اشتغال زایی مستقیم داشته باشد. ساعد در مورد تعداد شغلی که یک کارگاه متوسط تولید جوراب می تواند داشته باشد، می افزاید: «هر کارگاه جوراب بافی با تعداد متوسط ۶ دستگاه بافندگی جوراب برای ۵ نفر اشتغالزایی دارد.
این مشاغل عبارتند از اپراتور بافنده جوراب، دانه گیر یا پنجه دوز جوراب، اتوکار یا فینیش کار جوراب و بسته بندی جوراب. هم چنین مشاغل تکنسین (میزان کار) دستگاه های بافندگی، طراحی جوراب و بازاریاب جوراب هم از مشاغل مرتبط به این صنف است.»
کسب مجوز و آموزش
برای دریافت جواز کسب و کار باید به اتحادیه پوشاک شهر یا استان خود مراجعه کنید، با پر کردن فرم درخواست مجوز و همچنین ارایه مدارک مبنی بر سو پیشینه و اعتیاد این مجوز را اخذ کنید.
برای راه اندازی کارخانه در شهرکهای صنعتی و اخذ پروانه تاسیس و بهره برداری به اداره صنعت و معدن استان مراجعه می کنند. همچنین آموزش آن از طریق مراکز فنی و حرفه ای کمک فراوانی به کارآموزان خواهد کرد. بهترین شیوه آموزش این شغل نیز حضور در کارگاه های جوراب بافی و استفاده از تجربه استادکاران این حرفه است.
دستگاه های موردنیاز در جوراب بافی
دستگاه های کامپیوتری توانایی بافت جوراب در طرح ها و استیل های مختلف را دارا است. همچنین کار با دستگاه های کامپیوتری نسبتا راحت تر است.
برای راه اندازی کارگاه جوراب بافی تجهیزات دیگری مانند کمپرسور باد، تابلو برق، قالب اتو، دستگاه دوخت مارک و میزهای کار لازم است که همگی به اندازه ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان هزینه می برد.
سرمایه در گردش لازم برای یک کارگاه با ۶ عدد دستگاه حدود ۲۰۰ میلیون تومان است. در صورت فراهم بودن نقدینگی لازم می توان به نرخ بازگشت ۳۰ درصد در سال امیدوار بود» البته ناگفته نماند که علاوه بر آنکه قیمت دستگاه های کامپیوتری بالاتر است بلکه معمولا هزینه نگهداری آنان نیز بیشتر است همچنین تعمیرکاران دستگاه های کامپیوتری در شهرستان ها معمولا وجود ندارند.
دستگاه جوراب بافی به تکان و لرزه بسیار حساس است و از هرجا که دستگاه را خرید‌اری کرد‌ید شرط بگذارید که دستگاه را در محل کارتان یا جایی که می‌خواهید کارگاه را د‌ایر کنید، تحویل د‌هد. متاسفانه اطلاعات مرد‌م در این زمینه بسیار کم است و راه بسیار خوبی برای کلاهبرد‌ارانی است که از آگاهی ند‌اشتن مرد‌م بهره ببرند.
بنابراین سعی کنید که حداقل با اطلاعات کامل وارد معامله شوید تا سرمایه خود را از دست ند‌هید. یک دستگاه جوراب بافی باید سالم و آماد‌ه بافت باشد و قطعات آن خصوصا هلالی‌ها و نخ‌برهای آن سالم و تمام و کمال وجود داشته باشند در غیر این‌صورت لذتی از کار نخواهید برد! بنابراین سعی کنید از افراد مجرب و کارکشته کمک بگیرید.
باتوجه به گرانی مواد اولیه و ورود بی‌رویه کالاهای ارزان و بی کیفیت چینی که باعث کم رونقی کارگاه‌ها شده چند نکته را باید مدنظر داشت؛ اینکه با به‌کارگیری افراد ماهر، استفاده از مواد با کیفیت به همراه قیمتی مناسب و خلاقیت در تمام مراحل می‌توان در این بازار پررقابت موفقیت‌های زیادی را کسب کرد.
هزینه ها و درآمدها
اما مهم ترین جنبه برای هر کسب و کاری میزان درآمد و هزینه هایی است که آن کسب و کار به همراه دارد. این فعال صنعت در این خصوص به خبرنگار پول نیوز می گوید: «درآمد یک کارگاه جوراب بافی بستگی زیادی به کیفیت جوراب های بافته شده، نقدینگی موجود، بازاریابی و استفاده از کانال های توزیع مناسب،
توجه به نیاز و سلیقه مصرف کنندگان و همچنین توان نوآوری و تولید محصولات جدید دارد. برای یک کارگاه متوسط در شهری مانند تهران می توان انتظار درآمد بین ۳۰ تا ۲۵۰ میلیون تومان را داشت و باز هم می گویم که بستگی به نوع جنس تولیدی و کیفیت و جنبه های دیگر دارد.
اما در مورد میزان مصرف این محصول می توان گفت که به طور متوسط در سال برای هر فرد ۶ جفت است که قیمت یک جفت جوراب با کیفیت با توجه به جنس و منطقه از ۲ تا ۱۰ هزار تومان در فروشگاه ها عرضه می شود. توان تولید هر دستگاه تولید جوراب نیز روزانه و در ۲۴ ساعت کار ۲۰۰ جفت است.»
مواد اولیه برای تولید جوراب نیز معمولا نخ، سوزن و کش و برخی مواد دیگر است که برخی داخلی و برخی دیگر از کشورهایی مانند هند، چین و ترکیه وارد می شود. این تولید کننده جوراب در مورد هزینه های اصلی این صنعت و نحوه یادگیری آن می افزاید: هزینه های اصلی یک کارگاه جوراب بافی مربوط به تهیه مواد اولیه شامل انواع نخ و اقلام بسته بندی و سپس حقوق و دستمزد کارگران است.
صنعت جوراب بافی
برخی شرکت های سود جو با تبلیغات وسوسه انگیز سعی در فروش تجهیزات و دستگاه ها و همچنین خرید تضمینی جوراب های تولید شده را می نمایند که باعث شده است مشکلات عدیده ای برای جویندگان کار و حتی سرمایه گذاران بوجود آید.
همچنین افراد تازه کار توجه کنند که به اندازه کافی کارگاه جوراب بافی در کشور موجود است و برای موفقیت باید به دنبال نوآوری و بازارهای جدید بود. بهتر است ابتدا دوره های کارآفرینی و بازاریابی و فروش را بگذرانند»
معمولا تولیدکنندگان برای فروش محصولات در ابتدا خود شخصا به مغازه ها و فروشگاه های بزرگ مراجعه می کنند و محصول خود را معرفی می کنند که اگر تولیدکنندگان جوراب بتوانند رضایت آنان را جلب کنند می توانند بازار سفارشات آنها را برعهده بگیرند البته ناگفته نماند امروزه برخی از تولید کنندگان پوشاک مانند جوراب از طریق شبکه های مجازی نیز به دنبال پیدا کردن مشتریان خاص خود هستند.»
این تولید کننده جوراب در ادامه با اشاره به مشکلات این صنعت می افزاید: «در گذشته کشور ما صادرات خوبی به کشورهای همسایه داشته است که متاسفانه این بازارها توسط کشورهای دیگر از جمله چین و ترکیه از دست رفته است.
به نظر می رسد با توجه به مزیت ها و ظرفیت های خوب کشور و مهیا شدن بستر مناسب و با اصلاح بسته بندی و روش های بازاریابی بتوان دوباره به بازارسازی بازارهای از دست رفته پرداخت. البته صادرات این محصول نیازمند بازسازی ظرفیت های چند شغل در راستای هم است.
از جمله صنعت کشت پنبه، صنعت پتروشیمی و صنایع ریسندگی و نخ ریسی است. همچنین امروزه حدود ۴۰ درصد بازار جوراب کشور بصورت قاچاق سازمان یافته است که امیدواریم دلسوزان تولید و اشتغال در کشور توجه جدی به این امر بکنند تا از ظرفیت های تولید داخل که به حق توانایی تولید با کیفیت بهتر و حتی قیمت کمتر را دارند به خوبی استفاده شود»
به طور کلی می توان گفت با توجه به میزان تعداد کارگاه های جوراب بافی در کشور تولیدکنندگانی که قصد ورود به این صنعت را دارند باید صاحب یک ایده یا فکر جدید باشند تا بتوانند سهم بیشتری از بازار را کسب کنند. در واقع در این صنعت بحث متفاوت بودن بسیار مهم است چرا که به تعداد کافی تولیدکننده جوراب در کشور وجود دارد.
همچنین از آنجا که معمولا نیروی کار، هزینه اجاره کارگاه و برخی دیگر از هزینه های تولید در شهرستان ها پایین است تولیدکنندگان می توانند در شهرستان ها اقدام به راه اندازی کارگاه کنند که قیمت تمام شده محصولات آنها پایینتر باشد که البته فعالیت در شهرستان ها با مشکلات خاص خود نیز همراه است.
همچنین برخی از کارگاه ها جوراب بافی در روستاها ایجاد شده است که هزینه مکان تولید و نیروی کار ازران تری دارد. یک کارگاه تولید جوراب معمولا نیاز به مکان بزرگی ندارد و برای یک کارگاه متوسط مکانی در حدود ۵۰ متر را می توان در نظر گرفت که همانطور که گفته شد اجاره چنین کارگاهی در شهرستان ها نسبت به تهران ارزان تر است.
خیلیا تو این صنف به درآمد اساسی نرسیدن و مشکل فروش جوراب دارن. البته افرادی هستن که با یکسری ترفندها دارن کاراشون رو به فروش میرسونن. مثلا یکی نوشته جوراب عطری، بهش میگیم این چطور میتونه عطری باشه میگه وقتی تولید میشه موقع بسته بندی دوتا عطرم روش میزنیم. یا اینکه میگن جوراب نانو،
که درواقع نانو نیست، فقط جنس پارچش میتونه بهتر باشه. در واقع اینا تکنیک فروش نیست یکسری تکنیک هایی وجود داره که برای اینکار میتونید استفاده کنید تا راحت تر جوراباتون رو بفروشید و به کسب درآمد برسید. اولین نکته تو بسته بندی این جوراب ها می باشد.
این بسته بندی ها خیلی ضعیفه. اگر بیایم بسته بندی کارمون رو تغییر بدیم و هر جوراب رو در یک بسته بندی قرار بدیم نه به صورت جینی یا کیلیویی، وقتی شما میاین جینی می فروشید به همین صورت هم بهش بها میدن. ولی وقتی شما به تک تک کاراتون ارزش میدین بهاش نیز بیشتر میشه.