طرح توجیهی پرورش شتر پرواری سال 1403 + word و pdf

هدف از اجرای این طرح های توجیهی ، پرورش و پرواربندی شتر می باشد، که طی یک دوره 3 ماهه شترها نگهداری و پروار می شوند تا به وزن مطلوب برسند که چیزی حدود 500 کیلوگرم می باشد، پس از طی این زمان به بازار عرضه می شوند.

خلاصه اطلاعات مالی طرح توجیهی پرواربندی شتر ویرایش بهار 1403
رديف	عنوان شاخص اطلاعاتی	ميزان
1	ضریب ميزان ارائه خدمات در نقطه سربسر	31 درصد
1	ظرفیت پرورش	20 نفر
2	مساحت زمین طرح	2000 مترمربع
2	میزان سرمایه کل موردنیاز اجرای طرح	62,028 میلیون ریال (معادل 6 میلیاردو 202 میلیون تومان)
3	میزان سرمایه ثابت	56,010 میلیون ریال (معاذل 5 میلیاردو 601 میلیون تومان)
4	میزان سرمایه در گردش	6,018 میلیون ریال (معادل 601 میلیون تومان)
5	نرخ برگشت سرمایه	30  درصد
6	مدت زمان برگشت سرمایه	3.3  سال
7	سود خالص	18,611 میلیون ریال (معادل 1 میلیاردو 861 میلیون تومان)
8	سود ناخالص	40,510 میلیون ریال (معادل 4 میلیاردو 51 میلیون تومان)
9	هزینه خرید مواد اولیه	3,240 میلیون ریال (معادل 324 میلیون تومان)
10	هزینه های عملیاتی سالانه طرح	14,949 میلیون ریال (معادل 1 میلیاردو 494 میلیون تومان)
11	ارزش افزوده خالص طرح	34,283 میلیون ریال (معادل 3 میلیاردو 428 میلیون تومان)
12	ارزش افزوده ناخالص طرح	38,913 میلیون ریال (معادل 3 میلیاردو 891 میلیون تومان)
13	هزینه های نگهداری و تعمیرات (نت) سالانه طرح	1,170 میلیون ریال (معادل 117 میلیون تومان)
14	هزینه های استهلاک طرح	3,160 میلیون ریال (معادل 316 میلیون تومان)
15	سرمایه موردنیاز جهت تامین ابنیه	15,750 میلیون ریال (معادل 1 میلیاردو 575 میلیون تومان)
16	سرمایه خرید تجهیزات	11,760 میلیون ریال (معادل 1 میلیاردو 176 میلیون تومان)
17	هزینه های متغیر طرح	8,262 میلیون ریال (معادل 826 میلیون تومان)
18	سرمایه تامین وسایل حمل و ­نقل شهری	6,300 میلیون ریال (معادل 630 میلیون تومان)
19	ارزش فروش محصولات سالانه طرح	43,750 میلیون ریال (معادل 4 میلیاردو 375 میلیون تومان)
20	هزینه های ثابت طرح	10,836 میلیون ریال (معادل 1 میلیاردو 83 میلیون تومان)
21	تعداد پرسنل ستادی و اجرایی	4  نفر
22	هزینه های قبل از بهره برداری طرح	1,470  میلیون ریال (معادل 147 میلیون تومان)
23	هزینه های حامل های انرژی و ارتباطات (سوخت ، آب شرب ، تلفن ، برق و…)	427  میلیون ریال (معادل 42 میلیون تومان)
24	میزان حقوق سالانه پرسنل ستادی و اجرایی	9,058 میلیون ریال (معادل 905 میلیون تومان)
25	نسبت افزوده ناخالص به ارزش کل فروش سالانه	89 درصد
26	نسبت افزوده خالص به کل فروش سالانه	78 درصد
27	نسبت افزوده خالص به سرمایه گذاری کل	55 درصد
28	سرانه سرمایه ثابت	14,003 میلیون ریال (معادل 1 میلیاردو 400 میلیون تومان)
29	سرانه سرمایه گذاری کل	15,507 میلیون ریال (معادل 1 میلیاردو 550 میلیون تومان)
30	نسبت سود خالص به کل فروش سالانه	43  درصد
31	سرانه ارزش کل فروش محصولات سالانه	10,938 میلیون ریال (معادل 1 میلیاردو 93 میلیون تومان)
32	نسبت سود خالص به سرمایه ثابت	33 درصد
33	مقدار NPV	15,450 میلیون ریال (معادل 1 میلیاردو 545 میلیون تومان)
34	مقدار NPV/I	19  درصد
35	میزان IRR در حالت عادی	36  درصد
36	میزان IRR در حالت بدبینانه	20  درصد

خلاصه مالی طرح توجیهی پرواربندی شتر به ظرفیت 50 نفر ویرایش 1400
موضوع طرح	طرح توجیهی پرورش شتر پرواری 50 نفر
دستگاه صادرکننده مجوز	سازمان جهاد کشاورزی
تعداد پرسنل ستادی و اجرایی	6  نفر
سرمایه کل موردنیاز طرح	16,356  میلیون ریال (معادل 1 میلیارد و 635میلیون و 600 هزارتومان)
میزان سرمایه ثابت	14,920  میلیون ریال (معاذل 1 میلیارد و 492 میلیون تومان)
سرمايه در گردش	1,437  میلیون ریال (معادل 143 میلیون و 700 هزارتومان)
سرمایه موردنیاز خرید تجهیزات	798  میلیون ریال (معادل 79 میلیون و 800 هزارتومان)
ارزش فروش محصولات سالانه طرح	31,268  میلیون ریال (معادل 3 میلیارد و 126میلیون و 800 هزارتومان)
زمین طرح پرواربندی شتر	5,000  متر مربع
ظرفیت	یک دوره 50 نفره
هزینه­ های قبل از بهره­ برداری طرح	840  میلیون ریال (معادل 84 میلیون تومان)
هزینه­ های سوخت، آب شرب، برق و …	366  میلیون ریال (معادل 36 میلیون و 600 هزارتومان)
میزان حقوق سالانه پرسنل طرح	2,486  میلیون ریال (معادل 248 میلیون و 600 هزارتومان)
ضریب ميزان ارائه خدمات در نقطه سربسر	25  درصد
نسبت سود خالص به ارزش کل فروش	32  درصد
نرخ برگشت سرمایه	61  درصد
دوره برگشت سرمایه	1/6  سال
سرانه ارزش فروش محصولات تولیدی	5,211  میلیون ریال (معادل 521 میلیون و 100 هزارتومان)
سرانه سرمایه ثابت	2,487  میلیون ریال (معادل 248 میلیون و 700 هزارتومان)
سرانه سرمایه­ گذاری کل	2,726  میلیون ریال (معادل 272 میلیون و 600 هزارتومان)
نسبت سود خالص به سرمایه ثابت	66  درصد
مقدار NPV	19,128  میلیون ریال (معادل 1میلیارد و 912میلیون و 800 هزارتومان)
مقدار NPV/I	44  درصد
میزان IRR در حالت عادی	82  درصد
میزان IRR در حالت بدبینانه	57  درصد

پرورش شتر طی سالهای اخیر به عنوان یکی از پرسودترین بخش های دامداری در کشور مورد توجه بیشتر قرار گرفته است این حیوان به دلیل شرایط خاص فیزیکی برای زندگی در شرایط سخت است.

سود پرورش شتر در سال 1403

درامد و سود حاصل از شترپرواری بسته به ظرفیت پرورش میتواند متغییر باشد ، طبق طرح توجیهی پرواربندی شتر با ظرفیت پرورش 10 نفر ، درآمد حاصل از فروش محصولات طرح که شامل شتر پروارشده ، شیر و پشم هست مبلغی حدود 4.5 میلیارد و سود خالص حاصله حدود 2 میلیارد برآورد شده.

مجوز پرورش شتر

برای استارت و راه اندازی مزرعه پرورش شتر میبایست طرح توجیهی طبق ظرفیت و زمین و مکان اجرای طرح مدنظر خود تهیه و به سازمان جهاد کشاورزی منطفه خود مراجعه و درخواست مجوز احداث پرورش و پرواربندی شتر ارایه دهد.

خوراک شتر پرواری

خوراک شتر پرواری شامل بخش علوفه و کنسانتره می باشد. در بخش علوفه از خارشتر، کاه، علوفه های مرتعی و یونجه می توان استفاده کرد. بخش کنسانتره نیز شامل جو، ذرت، سبوس، مکمل های معدنی و ویتامینه و… می باشد.

پرواربندی شتر

در ايران پرورش شتر در روستاها و حاشيه شهرهای كويری در سالهای اخير متداول شده است و به لحاظ سوددهی رو به گسترش می باشد و به خاطر عدم نياز به جايگاه پرخرج و تجهيزات مدرن و نيروی كار كمتر و عدم احتياج به مراقبتهای ويژه كم هزينه بوده و با توجه به خوراک ارزان می تواند يک حرفه سودآور برای دامداران باشد.

اكثر پرواربندیها سنتی هستند و فقط تعداد كمی از آن ها مجوز واحد پرواربندی صنعتی شتر (به ظرفيت حدود 2000 نفر) صادر شده است. شترهای داشتی بويژه ديلاق ها معمولاً در سالهای خشک توسط شترداران از بيابان ها جمع آوری شده و در داخل آغل های روستايی تغذيه دستی شده و به نرهای آنها جيره پرواری و به ديلاق های ماده جيره نگهداری داده می شود. ماده ها پس از سپری شدن دوران خشكسالی دوباره وارد گله می شوند.

عوامل موثر در پراكندگی شتر در دنيا

چندين موضوع منجر به گسترش و تغييرات پراگندگی جمعيت شتر در دنيا شده است كه اهم آنها عبارتند از:

1. عوامل اقليمی
2. عوامل اجتماعی و فرهنگی
3. عوامل كاركردی و توليدات

انواع شتر ايران

اكثريت شتران كشور كه در چهارده استان پراكنده اند، يک كوهانه هستند. شترهای ايران بر مبنای شرايط اقليم نگهداری و توانمندی توليد در چهار دسته اصلی انواع شيری، گوشتی، دو منظوره (شيری – گوشتی و كركی – گوشتی و سواری – كاری) تقسيم بندی شده اند.

1. نوع گوشتی

شترهای گوشتی دارای كوهان بزرگ، قسمت خلفی پهن، بدنی محكم، گردن كوتاه، سر بزرگ و عضلاتی سنگين می باشند. شتر های بلوچی واقع در شرق و جنوب شرقی ايران در مرز افغانستان و پاكستان برای قابليت توليد گوشت پرورش و پرواربندی می شوند.

ولی عموما شترهای نوع گوشتی در حوالی دشت های رشته كوه زاگرس و آذربايجان بسر می برند كه بنظر می رسد از قدرت پرواری خوبی برخوردار باشند. در مورد اين شتر اطلاعات خيلی كمی موجود است.

2. نوع شيری

شترهای شيری در دنيا اغلب در يک دوره شيردهی حدود 2500 ليتر شير در صورت نگهداری مناسب توليد می كنند. توسعه پستانی مناسب با رگهای خوني گسترده، كوهانی كوچک، شكل عمومی بدن غيرگوشتی و شكمی نسبتا بزرگ از ويژگیهای شترهای شيری است.

در حاليكه شترهای تركمنی در خراسان شمالی كه جزء شترهای شيری معرفی شده اند بين 1500 تا 1800 ليتر شير در يک دوره شيرواری توليد می كنند. شتر تركمن گلستان بيشتر برای توليد شير و گوشت پرورش داده می شود. ميانگين دوره شيرخواری آن حدود 8 ماه و ميانگين توليد شير سالانه 1880 كيلوگرم می باشد.

3. شترهای دو منظوره

دارای اندازه بدن متوسط، توليد شير حدود 1000 – 1500 لیتر، وزن بدنی نسبتا بالا و كوهانی متوسط هستند. شترهای كلكوئی، نائينی و بلوچی در حاشيه كويری استان قم و اصفهان جزء گروه شترهای دومنظوره كركی گوشتی و شيری گوشتی معرفی شده اند.

4. نوع سواری

اين شترها به دو زيرشاخه سواری و مسابقه ای و زير شاخه باری (كوهپايه ای و دشتی) تقسيم می شوند. شترهای جماز كه بيشتر مناسب مسابقات سواركاری هستند، دارای سركوچک، گردن باريک و كوتاه، سينه عميق با دنده های مورب،

پوست مناسب و پاهای عقب عضلانی می باشند. منطقه زيست آنها در استانهای كرمان (منطقه كهنوج)، سيستان و بلوچستان و هرمزگان است كه تعداد آنها روز بروز كاهش می يابد. شترهای بندری نيز از اين نوعند.

شتر دوكوهانه توسط عشاير استان اردبيل نگهداری و پرواربندی می شود. اين گونه مخصوص مناطق سردسير بوده و برای توليد گوشت، شير و كرک مورد توجه هستند و به هنگام ييلاق و قشلاق عشاير، اثاث و وسايل زندگی ايلات را بر پشت خود حمل و از ارتفاعات صعب العبور سبلان عبور می دهند.

در زبان محلی به جنس نر آن بوغور و به ماده آن هاچامايا می گويند. از نظر جثه نسبت به شتر يك كوهانه بزرگ تر واز نظر قدرت حمل بار قویتر ولی نسبت به شترهای آميخته ضعيف ترند و از شترهای بالغ نر و ماده اين گونه در آميخته گری با شتر يک كوهانه استفاده می شود.

توليدات شتر

1. شير شتر
2. گوشت شتر
3. الياف شتر
4. پوست و چرم شتر
5. فرآورده های جنبی شتر : ژلاتين حاصل از پوست شتر از توليدات فرعی شتر است كه مقدار استحصالی آن از پوست شتر در مقايسه با پوست ساير دام ها بيشتر است. ادرار شتر نيز دارای خواص ضد قارچی بوده و برای درمان آسيت، ورم كبد و ريزش مو توصيه شده است.

خصوصيات شترهای گوشتی

اين شتر عموماً دارای گردن بلند، ماهيچه های حجيم، كوهان بزرگ با نرخ رشد زياد و سريع و مختص پرواربندی هستند. بدن آنها دايره ای، گرد به عرض 120 تا 140 سانتيمتر و محيط بدن در ناحيه كوهان 250 تا 270 سانتيمتر است. سایر خصوصیات شان شامل موارد ذیل می باشد:

• دنده ها منظم، بهم فشرده، گردن كلفت و سر مربعی شكل است.
• اندازه طول و كف پا متوسط و پاهای عقب و ران پرگوشت می باشد.
• پستان ها كوچک و به بدن چسبيده است.
• بازده گوشت 50 تا 65 درصد است.

خصوصيات شترهای شيری

توليد شير شتر برخلاف ساير نشخواركنندگان در شرايط بحرانی و كم آبی شديد خيلی كاهش نمی يابد. زيرا شتر برای جبران آب مورد نياز بدن از مكانيزم­ هايی استفاده می­ كند كه دام های ديگر از آن بی بهره هستند. در اغلب حيوانات، معمولا مقدار توليد شير در كوارتر عقب مقداری بيشتر می باشد. در حالی كه در شتر، شير موجود در 4 كارتيه برابر است. خصوصیات شان شامل موارد ذیل می باشد:

• بدن بزرگ با عرض بين 150 تا 170 سانتيمتر، شكم بزرگ و برآمده با گردن دراز و سر نيز كشيده است.
• دنده ها به طور منظم در كنار هم قرار گرفته و فاصله بين آن ها واضح است.
• پاها دارای بلندی و ارتفاع متوسط بوده و كف پاها بزرگ است.
• كوهان دايره ای شكل و اندكی به سوی چپ متمايل است.
• معمولاً لب پايينی تا حدودی به طرف پائين آويزان است.
• ميزان شيردهی روزانه بين 6 تا 12 ليتر يا بيشتر است.
• ابعاد و اندازه پستان شتردر منابع مختلف، متفاوت بيان شده است. در شتر دوكوهانه قطر سرپستان 6/18 ميليمتر و طول آن 56 ميليمتر است. اين مقدار برای شتر يک ­كوهانه به ترتيب 6/20 و 90 ميليمتر است.

تغذيه شتر

شتر حيوانی است كه قادر می باشد با تغذيه از گياهانی مختلف با ارزش غذائی نسبتا پائين كه حيوانات ديگر از خوردن آن امتناع می ورزند، استفاده نمايد و برای دستيابی به غذا با بهره گيری از گياهان كويری حدود 20 كيلومتر بدور از آب چرا كند. در بررسی پاسخ ساربانان به كيفيت مراتع مربوط به نه استان كشور، نوع آن ها را فقير تا متوسط می دانستند.

اغلب شتر ها با چرا تغذيه و پرواربندی می شدند. مراتع اين استانها از گياهانی با نام محلی گيهور يا گهور، گره، گلير، خارشتر، كرک، استبرق، چش(نارون)، درمنه، سيرسيرم، شور، قيچ، گز، بهار، پوک، نی، سياه، سوری، سيک، لائتی، اشنان، عليجان، طاق يا تاغ ، ببدک، بهبهشور، خريد، اشم، پرشم، خارشتر، الخور، چاله، كند، جفته، كلغه،

ترخ، وشق، بويه، تلو، لاكت، جاج، چهل بند، نسی، اسكنديل، چرتن، لوليم، قرقن، قرلرق، قنيلگوز، دم روباه، جودوسر، سفيدشور، سياه شور، جر، تهمه، آدور، پشموک، شمس، شيرآلو، كنار، سمر، لوزار، دورو، چج، گرت، گره (زانی)، سمسيل، بوات، بهلو، مغير، چلگه يا شيربادام، گنيزه، خيذ (زردچوب)، گنگ يا كنگو، كاگل، اشک، علف هرز، شبدر،

هله ورد، سلنج، بادورد، جارزرد، سانجسونج، جوسال، فريز، طعمه، گلوند، گزجه، ته ما (درخت شور)، كنرزه (رميزک)، تلبيح، كروک و كنگر برای تغذيه شتر نام برده شد. شترها در بعضی از مواقع با غذای دستی و يا تكميلی تغذيه می شدند و غذای تكميلی يا جيره دستی شامل جو و آرد آن، كاه بقولات، قصيل جو، كاه گندم، سورگوم، يونجه، تفاله چغندرقند، نان خشک و پنبه دانه بود.