طرح توجیهی پرواربندی شتر 20 نفر سال 1404 + word و pdf

هدف از اجرای این طرح توجیهی ، پرورش و پرواربندی شتر می باشد، که طی یک دوره 3 ماهه شترها نگهداری و پروار می شوند تا به وزن مطلوب برسند که چیزی حدود 500 کیلوگرم می باشد، پس از طی این زمان به بازار عرضه می شوند.

خلاصه اطلاعات مالی طرح توجیهی پرواربندی شتر ویرایش بهار 1404
رديف	عنوان شاخص اطلاعاتی	ميزان
1	نقطه سربسر	31 درصد
1	ظرفیت پرورش	20 نفر
2	مساحت زمین طرح	2000 مترمربع
2	کل سرمایه موردنیاز اجرای طرح	62,028 میلیون ریال(معادل 6 میلیاردو 202 میلیون تومان)
3	میزان سرمایه ثابت	56,010 میلیون ریال
4	میزان سرمایه در گردش	6,018 میلیون ریال
5	نرخ برگشت سرمایه	30  درصد
6	مدت زمان برگشت سرمایه	3.3  سال
7	سود خالص	18,611 میلیون ریال
8	سود ناخالص	40,510 میلیون ریال
9	هزینه خرید مواد اولیه	3,240 میلیون ریال
10	هزینه های عملیاتی سالانه طرح	14,949 میلیون ریال
11	ارزش افزوده خالص طرح	34,283 میلیون ریال
12	ارزش افزوده ناخالص طرح	38,913 میلیون ریال
13	هزینه های نگهداری و تعمیرات (نت) سالانه طرح	1,170 میلیون ریال
14	هزینه های استهلاک طرح	3,160 میلیون ریال
15	سرمایه موردنیاز جهت تامین ابنیه	15,750 میلیون ریال
16	سرمایه خرید تجهیزات	11,760 میلیون ریال
17	هزینه های متغیر طرح	8,262 میلیون ریال
18	سرمایه تامین وسایل حمل و ­نقل شهری	6,300 میلیون ریال
19	ارزش فروش محصولات سالانه طرح	43,750 میلیون ریال
20	هزینه های ثابت طرح	10,836 میلیون ریال
21	تعداد پرسنل ستادی و اجرایی	4  نفر
22	هزینه های قبل از بهره برداری طرح	1,470  میلیون ریال
23	هزینه های حامل های انرژی و ارتباطات (سوخت ، آب شرب ، تلفن ، برق و…)	427  میلیون ریال
24	میزان حقوق سالانه پرسنل ستادی و اجرایی	9,058 میلیون ریال
25	نسبت افزوده ناخالص به ارزش کل فروش سالانه	89 درصد
26	نسبت افزوده خالص به کل فروش سالانه	78 درصد
27	نسبت افزوده خالص به سرمایه گذاری کل	55 درصد
28	سرانه سرمایه ثابت	14,003 میلیون ریال
29	سرانه سرمایه گذاری کل	15,507 میلیون ریال
30	نسبت سود خالص به کل فروش سالانه	43  درصد
31	سرانه ارزش کل فروش محصولات سالانه	10,938 میلیون ریال
32	نسبت سود خالص به سرمایه ثابت	33 درصد
33	مقدار NPV	15,450 میلیون ریال
34	مقدار NPV/I	19  درصد
35	میزان IRR در حالت عادی	36  درصد
36	میزان IRR در حالت بدبینانه	20  درصد

خلاصه مالی طرح توجیهی پرواربندی شتر به ظرفیت 50 نفر ویرایش سال 1400
موضوع طرح	طرح توجیهی پرورش شتر پرواری 50 نفر
دستگاه صادرکننده مجوز	سازمان جهاد کشاورزی
تعداد پرسنل ستادی و اجرایی	6  نفر
سرمایه کل موردنیاز طرح	16,356 میلیون ریال (معادل 1 میلیارد و 635میلیون تومان)
میزان سرمایه ثابت	14,920 میلیون ریال
سرمايه در گردش	1,437 میلیون ریال
سرمایه موردنیاز خرید تجهیزات	798 میلیون ریال
ارزش فروش محصولات سالانه طرح	31,268  میلیون ریال
زمین طرح پرواربندی شتر	5,000  متر مربع
ظرفیت	یک دوره 50 نفره
هزینه­ های قبل از بهره­ برداری طرح	840  میلیون ریال
هزینه­ های سوخت،آب شرب،برق و …	366  میلیون ریال
میزان حقوق سالانه پرسنل طرح	2,486  میلیون ریال
نقطه سربسر	25  درصد
نسبت سود خالص به ارزش کل فروش	32  درصد
نرخ برگشت سرمایه	61  درصد
دوره برگشت سرمایه	1/6  سال
سرانه ارزش فروش محصولات تولیدی	5,211 میلیون ریال
سرانه سرمایه ثابت	2,487 میلیون ریال
سرانه سرمایه­ گذاری کل	2,726 میلیون ریال
نسبت سود خالص به سرمایه ثابت	66  درصد
مقدار NPV	19,128 میلیون ریال
مقدار NPV/I	44  درصد
میزان IRR در حالت عادی	82  درصد
میزان IRR در حالت بدبینانه	57  درصد

پرورش شتر طی سالهای اخیر به عنوان یکی از پرسودترین بخش های دامداری در کشور مورد توجه بیشتر قرار گرفته است این حیوان به دلیل شرایط خاص فیزیکی برای زندگی در شرایط سخت است.

سود پرورش شتر

درامد و سود حاصل از شترپرواری بسته به ظرفیت پرورش میتواند متغییر باشد،طبق طرح توجیهی پرواربندی شتر با ظرفیت پرورش 10 نفر ، درآمد حاصل از فروش محصولات طرح که شامل شتر پروارشده ، شیر و پشم هست مبلغی حدود 4.5 میلیارد و سود خالص حاصله حدود 2 میلیارد برآورد شده.

مجوز پرورش شتر

برای استارت و راه اندازی مزرعه پرورش شتر میبایست طرح توجیهی طبق ظرفیت و زمین و مکان اجرای طرح مدنظر خود تهیه و به سازمان جهاد کشاورزی منطفه خود مراجعه و درخواست مجوز احداث پرورش و پرواربندی شتر ارایه دهد.

خوراک شتر پرواری

خوراک شتر پرواری شامل بخش علوفه و کنسانتره می باشد. در بخش علوفه از خارشتر، کاه، علوفه های مرتعی و یونجه می توان استفاده کرد. بخش کنسانتره نیز شامل جو، ذرت، سبوس، مکمل های معدنی و ویتامینه و… می باشد.

پرواربندی شتر

در ايران پرورش شتر در روستاها و حاشيه شهرهای كويری در سالهای اخير متداول شده است و به لحاظ سوددهی رو به گسترش می باشد و به خاطر عدم نياز به جايگاه پرخرج و تجهيزات مدرن و نيروی كار كمتر و عدم احتياج به مراقبتهای ويژه كم هزينه بوده و با توجه به خوراک ارزان می تواند يک حرفه سودآور برای دامداران باشد.

اكثر پرواربندیها سنتی هستند و فقط تعداد كمی از آن ها مجوز واحد پرواربندی صنعتی شتر (به ظرفيت حدود 2000 نفر) صادر شده است. شترهای داشتی بويژه ديلاق ها معمولاً در سالهای خشک توسط شترداران از بيابان ها جمع آوری شده و در داخل آغل های روستايی تغذيه دستی شده و به نرهای آنها جيره پرواری و به ديلاق های ماده جيره نگهداری داده می شود. ماده ها پس از سپری شدن دوران خشكسالی دوباره وارد گله می شوند.

عوامل موثر در پراكندگی شتر در دنيا

چندين موضوع منجر به گسترش و تغييرات پراگندگی جمعيت شتر در دنيا شده است كه اهم آنها عبارتند از:

1. عوامل اقليمی
2. عوامل اجتماعی و فرهنگی
3. عوامل كاركردی و توليدات

انواع شتر ايران

اكثريت شتران كشور كه در چهارده استان پراكنده اند، يک كوهانه هستند. شترهای ايران بر مبنای شرايط اقليم نگهداری و توانمندی توليد در چهار دسته اصلی انواع شيری، گوشتی، دو منظوره (شيری – گوشتی و كركی – گوشتی و سواری – كاری) تقسيم بندی شده اند.

1. نوع گوشتی

شترهای گوشتی دارای كوهان بزرگ، قسمت خلفی پهن، بدنی محكم، گردن كوتاه، سر بزرگ و عضلاتی سنگين می باشند. شتر های بلوچی واقع در شرق و جنوب شرقی ايران در مرز افغانستان و پاكستان برای قابليت توليد گوشت پرورش و پرواربندی می شوند.

ولی عموما شترهای نوع گوشتی در حوالی دشت های رشته كوه زاگرس و آذربايجان بسر می برند كه بنظر می رسد از قدرت پرواری خوبی برخوردار باشند. در مورد اين شتر اطلاعات خيلی كمی موجود است.

2. نوع شيری

شترهای شيری در دنيا اغلب در يک دوره شيردهی حدود 2500 ليتر شير در صورت نگهداری مناسب توليد می كنند. توسعه پستانی مناسب با رگهای خوني گسترده، كوهانی كوچک، شكل عمومی بدن غيرگوشتی و شكمی نسبتا بزرگ از ويژگیهای شترهای شيری است.

در حاليكه شترهای تركمنی در خراسان شمالی كه جزء شترهای شيری معرفی شده اند بين 1500 تا 1800 ليتر شير در يک دوره شيرواری توليد می كنند. شتر تركمن گلستان بيشتر برای توليد شير و گوشت پرورش داده می شود. ميانگين دوره شيرخواری آن حدود 8 ماه و ميانگين توليد شير سالانه 1880 كيلوگرم می باشد.

3. شترهای دو منظوره

دارای اندازه بدن متوسط، توليد شير حدود 1000 – 1500 لیتر، وزن بدنی نسبتا بالا و كوهانی متوسط هستند. شترهای كلكوئی، نائينی و بلوچی در حاشيه كويری استان قم و اصفهان جزء گروه شترهای دومنظوره كركی گوشتی و شيری گوشتی معرفی شده اند.

4. نوع سواری

اين شترها به دو زيرشاخه سواری و مسابقه ای و زير شاخه باری (كوهپايه ای و دشتی) تقسيم می شوند. شترهای جماز كه بيشتر مناسب مسابقات سواركاری هستند، دارای سركوچک، گردن باريک و كوتاه، سينه عميق با دنده های مورب،

پوست مناسب و پاهای عقب عضلانی می باشند. منطقه زيست آنها در استانهای كرمان (منطقه كهنوج)، سيستان و بلوچستان و هرمزگان است كه تعداد آنها روز بروز كاهش می يابد. شترهای بندری نيز از اين نوعند.

شتر دوكوهانه توسط عشاير استان اردبيل نگهداری و پرواربندی می شود. اين گونه مخصوص مناطق سردسير بوده و برای توليد گوشت، شير و كرک مورد توجه هستند و به هنگام ييلاق و قشلاق عشاير، اثاث و وسايل زندگی ايلات را بر پشت خود حمل و از ارتفاعات صعب العبور سبلان عبور می دهند.

در زبان محلی به جنس نر آن بوغور و به ماده آن هاچامايا می گويند. از نظر جثه نسبت به شتر يك كوهانه بزرگ تر واز نظر قدرت حمل بار قویتر ولی نسبت به شترهای آميخته ضعيف ترند و از شترهای بالغ نر و ماده اين گونه در آميخته گری با شتر يک كوهانه استفاده می شود.

توليدات شتر

1. شير شتر
2. گوشت شتر
3. الياف شتر
4. پوست و چرم شتر
5. فرآورده های جنبی شتر : ژلاتين حاصل از پوست شتر از توليدات فرعی شتر است كه مقدار استحصالی آن از پوست شتر در مقايسه با پوست ساير دام ها بيشتر است. ادرار شتر نيز دارای خواص ضد قارچی بوده و برای درمان آسيت، ورم كبد و ريزش مو توصيه شده است.

خصوصيات شترهای گوشتی

اين شتر عموماً دارای گردن بلند، ماهيچه های حجيم، كوهان بزرگ با نرخ رشد زياد و سريع و مختص پرواربندی هستند. بدن آنها دايره ای، گرد به عرض 120 تا 140 سانتيمتر و محيط بدن در ناحيه كوهان 250 تا 270 سانتيمتر است. سایر خصوصیات شان شامل موارد ذیل می باشد:

• دنده ها منظم، بهم فشرده، گردن كلفت و سر مربعی شكل است.
• اندازه طول و كف پا متوسط و پاهای عقب و ران پرگوشت می باشد.
• پستان ها كوچک و به بدن چسبيده است.
• بازده گوشت 50 تا 65 درصد است.

خصوصيات شترهای شيری

توليد شير شتر برخلاف ساير نشخواركنندگان در شرايط بحرانی و كم آبی شديد خيلی كاهش نمی يابد. زيرا شتر برای جبران آب مورد نياز بدن از مكانيزم­ هايی استفاده می­ كند كه دام های ديگر از آن بی بهره هستند. در اغلب حيوانات، معمولا مقدار توليد شير در كوارتر عقب مقداری بيشتر می باشد. در حالی كه در شتر، شير موجود در 4 كارتيه برابر است. خصوصیات شان شامل موارد ذیل می باشد:

• بدن بزرگ با عرض بين 150 تا 170 سانتيمتر، شكم بزرگ و برآمده با گردن دراز و سر نيز كشيده است.
• دنده ها به طور منظم در كنار هم قرار گرفته و فاصله بين آن ها واضح است.
• پاها دارای بلندی و ارتفاع متوسط بوده و كف پاها بزرگ است.
• كوهان دايره ای شكل و اندكی به سوی چپ متمايل است.
• معمولاً لب پايينی تا حدودی به طرف پائين آويزان است.
• ميزان شيردهی روزانه بين 6 تا 12 ليتر يا بيشتر است.
• ابعاد و اندازه پستان شتردر منابع مختلف، متفاوت بيان شده است. در شتر دوكوهانه قطر سرپستان 6/18 ميليمتر و طول آن 56 ميليمتر است. اين مقدار برای شتر يک ­كوهانه به ترتيب 6/20 و 90 ميليمتر است.

تغذيه شتر

شتر حيوانی است كه قادر می باشد با تغذيه از گياهانی مختلف با ارزش غذائی نسبتا پائين كه حيوانات ديگر از خوردن آن امتناع می ورزند، استفاده نمايد و برای دستيابی به غذا با بهره گيری از گياهان كويری حدود 20 كيلومتر بدور از آب چرا كند. در بررسی پاسخ ساربانان به كيفيت مراتع مربوط به نه استان كشور، نوع آن ها را فقير تا متوسط می دانستند.

اغلب شتر ها با چرا تغذيه و پرواربندی می شدند. مراتع اين استانها از گياهانی با نام محلی گيهور يا گهور، گره، گلير، خارشتر، كرک، استبرق، چش(نارون)، درمنه، سيرسيرم، شور، قيچ، گز، بهار، پوک، نی، سياه، سوری، سيک، لائتی، اشنان، عليجان، طاق يا تاغ ، ببدک، بهبهشور، خريد، اشم، پرشم، خارشتر، الخور، چاله، كند، جفته، كلغه،

ترخ، وشق، بويه، تلو، لاكت، جاج، چهل بند، نسی، اسكنديل، چرتن، لوليم، قرقن، قرلرق، قنيلگوز، دم روباه، جودوسر، سفيدشور، سياه شور، جر، تهمه، آدور، پشموک، شمس، شيرآلو، كنار، سمر، لوزار، دورو، چج، گرت، گره (زانی)، سمسيل، بوات، بهلو، مغير، چلگه يا شيربادام، گنيزه، خيذ (زردچوب)، گنگ يا كنگو، كاگل، اشک، علف هرز، شبدر،

هله ورد، سلنج، بادورد، جارزرد، سانجسونج، جوسال، فريز، طعمه، گلوند، گزجه، ته ما (درخت شور)، كنرزه (رميزک)، تلبيح، كروک و كنگر برای تغذيه شتر نام برده شد. شترها در بعضی از مواقع با غذای دستی و يا تكميلی تغذيه می شدند و غذای تكميلی يا جيره دستی شامل جو و آرد آن، كاه بقولات، قصيل جو، كاه گندم، سورگوم، يونجه، تفاله چغندرقند، نان خشک و پنبه دانه بود.