طرح توجیهی کشت ، پرورش و فراوری گواوا

گیاه گواوا درختچه ای همیشه سبزاز خانواده میرتاسه بوده که مبدأ اصلی آن آمریکای جنوبی و مرکزی است. گوآوا به دلیل داشتن بذور فراوان با قوه ی نامیه طولانی به سهولت و با سرعت در سراسر مناطق مستعد گسترش یافته است. از این رو جهانگردان اسپانیایی، ابتدا گوآوا را به کشورهای فیلیپین و پرتغال برده که از آنجا به هندوستان و سایر مناطق منتقل گردید. کلمه گوآوا احتمالاً از نام متداول آن در کشور هائیتی، یعنی گواجابا گرفته شد.

کشت گواوا در ایران

گـواوا سالها قبل وارد کشور شد. کشت و کار این درختچه در استانهای هرمزگان و سیستان و بلوچستان از قدیم رایج بوده به طوری که در میان مردم بومی این مناطق، به زیتون محلی مشهور بوده است. در سالهای اخیر با هدف کاربرد خوراکی و زینتی، کشت و کار درختچه مذکور در مناطق نیمه گرمسیر شمال کشور نیز در حال گسترش می باشد.

مشخصات گیاهشناسی گواوا

گوآوا متعلق به خانواده میرتاسه با بیش از 80 جـنس و 3000 گونـه بـوده کـه در سراسـر منـاطق گرمسـیر و نیمه گرمسیری دنیا پراکنده اند. اغلب گونه هاي این خانواده، به عنوان گیاهان زینتی و یا جهت تولید فرآورده های دیگر، کشت و کار می شوند.

احـداث بـاغ

احـداث بـاغ اولیـن اقـدام در کاشـت درخت گواواسـت که اثر چشـمگیری بـر بهره وری اقتصـادی باغ خواهد داشـت؛ لذا در احـداث بـاغ گـواوا بایـد اصـول الزم رعایـت شـوند و مـوارد زیـر لحاظ شـوند.

انتخاب محل

در انتخـاب محـل بـرای احـداث باغ گواوا منطقـه ای باید انتخـاب شـود کـه مسـتعد پـرورش گواواسـت. ایـن مناطـق طیفـی از مناطق گرمسـیری ایـران در اسـتان های هرمزگان و سیسـتان و بلوچستان را شـامل می شوند.از مسـائل مورد نظر دیگـر دردسـترس بودن آب و امـکان تأمیـن آن بـرای آبیـاری درختـان گواواسـت.

شـایان ذکـر اسـت کـه مـکان مـوردنظر بـرای احـداث بـاغ نبایـد در معـرض گسـترش شـهر، اتوبـان و جـاده باشـد و حتی المـکان بایـد از نظـر جـاده ای قابلیـت ارتبـاط بـرای حمـل محصـول را داشـته باشـد و از امنیت لازم برخوردار باشـد.

انتخاب زمین

در انتخـاب زمیـن بـرای کشـت گواوا باید مسـاحت زمین مـوردنظـر از نظـر اقتصـادی مقرون به صرفه باشـد. بـا افزایش سـطح زیـر کشـت هزینه هـا کاهـش می یابنـد. ایـن گیـاه بـا طیـف وسـیعی از خاک هـا سـازگاری دارد؛ امـا در خاک هـای غیرحاصلخیـز کمیـت و کیفیـت محصـول کم می شـود.

زمان کشت نهال

زمـان معمـول کشـت نهـال از اواخـر بهمـن تـا نیمـه اردیبهشـت یـا اواخـر مـرداد تـا اوایـل آبـان اسـت. نهـال آماده شـده بایـد در مرکـز چالـه ای بـه عمق 45 سـانتی متری قـرارگیـرد.در چالـه، ابتـدا کـود دامی و خاک سـطحی ریخته می شـود و سـپس نهـال در چالـه کشـت می شـود.

سیسـتم کشـت درخـت به صـورت مربعـی، مسـتطیلی و بـا فاصلـه کشـت 5 تـا 6 متر اسـت. سیسـتم کشـت مسـتطیلی به دلیل راحت بـودن عملیـات داشـت ترجیـح داده می شـود.

الگوی کشت نهال

در سیسـتم کشـت خالص فقط گیاه اصلی کشت شده و در بیـن ردیف هـا گیاه دیگری کشـت نمی شـود. در سیسـتم کشـت مخلـوط بـا میانـه کاری می توان در طی سـه سـال اول کشـت،در صـورت مهیـا بـودن آب و قبـل از میوه دهـی از سـبزیجات، لگوم هـا، گنـدم، گیاهـان جالیزی یـا توت فرنگی و بادام زمینـی اسـتفاده کـرد ،که باعث افزایش درآمد کشـاورزان نیـز می شود.

آماده سازی بستر کشت

بـرای ایـن منظـور در ابتدا باید زمیـن مورد نظـر از بقایای گیاهـان قبلـی حـذف شـود. حذف نکـردن ایـن بقایـا موجـب افزایـش تجمـع آفـات و بیماری هـا در محل کشـت می شـود. پـس از ایـن کار درصورتی کـه زمیـن نیازمند تسـطیح باشـد، در ابتـدا تسـطیح می شـود و سـپس سیسـتم آبیـاری درختان مشـخص می شـود. بهتریـن حالـت، ایجـاد سیسـتم آبیـاری تحت فشـار قطره ای اسـت.

پـس از این مرحلـه و تعیین جهت خطـوط و ردیف هـای کشـت، محل دقیـق گودال های کشـت تعییـن می شـود و بعـد اقدام بـه ایجاد گـودال می کننـد. ابعاد گـودال کشـت بـا توجـه بـه بافت خـاک تعییـن می شـود: در خـاک سـبک ابعـاد گـودال کم تـر و در بافـت سـنگین و خاک فقیـر عمـق آن بیش تـر گرفتـه می شـود. گـودال توسـط بیل دسـتی یـا مکانیکـی ایجاد می شـود.

کشت نهال

در زمـان کشـت، نهـال از جعبـه کشـت خارج می شـود و داخـل گـودال کشت می شـود. به منظـور مبارزه بـا علف های هرز و حفـظ رطوبت درخت توصیه می شـود که از مالچ استفاده شـود. مالـچ می توانـد مـواد آلـی ماننـد بقایـای گنـدم یـا برنـج یـا پلاستیک پلی اتیلـن باشـد.

همچنیـن مالچ (مالـچ پلی اتیلنی ضخیـم یـا کاه و کلـش) از طریـق حفـظ رطوبـت خـاک اثـر مثبـت بر کیفیت میـوه دارد و بازارپسـندی میوه هـا را افزایش می دهـد. از طریـق کشـت مخلـوط بـا گیاهـان دیگر نیـز این عمـل را انجـام می دهنـد. از زمـان کشـت تـا تولیـد میـوه بایـد درختـان کوددهـی شـوند. کوددهـی بـر اسـاس توصیـه متخصصـان خاک شـناس انجـام می شـود.

روشهای کشت (متراکم، ارگانیک و گلخانه ای)

کشـت متراکـم برای کنتـرل انـدازه و نفوذپذیـری بیش تر نـور، هـرس و برداشـت مناسـب و کیفیـت بهتـر محصـول بـه کار مـی رود. در ایـن روش بـا آفـات و بیماری هـا به راحتـی مبـارزه می شـود. همچنین تراکـم درخت در واحد سـطح افزایـش می یابـد و میوه دهـی و عملکـرد بیش تـر می شـود. و گیاهـان در فواصـل 3×3 متـر یـا 5/1×3 متر کشت می شـوند.

در سیسـتم کشـت ارگانیک به دلیل اسـتفاده نکردن از مواد شـیمیایی شـامل کود و سموم شـیمیایی، سلامت خاک حفظ می شـود و آلودگی آب و محیط ایجاد نمی شـود. در این سیستم از کودهـای ارگانیک اسـتفاده می شـود. ورمی کمپوسـت و کود مرغـی بـرای افزایش عملکـرد و میوه دهی در گـواوا گزینه های مناسبی در کشـت ارگانیک هستند.

در سیسـتم کشـت گلخانـه ای درخـت از آلودگـی بـه بیمـاری حفـظ می شـود و کنتـرل علف های هـرز راحت تـر اسـت. ایـن سیسـتم در برخی از نقـاط دنیا بـر روی میوه های گرمسـیری در حـال انجـام اسـت. یکـی از مشـکالت در ایـن زمینـه تهیـه پایـه پاکوتاه مناسـب برای کشـت حفاظت شـده اسـت. ایـن روش در مناطقـی کـه فـروش این میـوه اقتصادی اسـت، مقرون به صرفـه اسـت. انجـام ایـن کار بـه تحقیقـات بیش تـری نیـاز دارد.

تشریح ساختار رویشی و زایشی گواوا

الف_ فرم رشدی درختچه

گوآوا درختچه ای با تاجی گسترده و شاخه دهی از قسمتهای پایین تاج است. دارای یک یا چند تنه با رنگ پوست سبز متمایل به قهوه ای روشن می باشد. که با هرس و تربیت مناسب شاخه ها، میتوان درختی با تنه منفرد ایجاد نمود. شاخه ها انعطافپذیر بوده، از این رو بندرت توسط باد شکسته میشوند. در این گیاه شاخه های جوان، به رنگ سبز و چهارگوش هستند.

ب_ گلدهی گواوا

گلها به صورت منفرد یا خوشه ای، متشکل از 2-3 گل، در محورهای برگ روی شاخه های سال جاری در فصل بهار ظاهر میشوند. گلها کامل، سفید رنگ، به قطر 2/5 تا 3/5 سانتیمتر دارای 5-4 گلبرگ، با پرچم های فراوان و یک خامه به همراه کاسبرگ لوله ای است که جوانه گل را احاطه میکند. تخمدان تحتانی با 4 یا 5 برچه حاوی تخمک های فراوان می باشد.

مورفولوژی گل برای خودباروری مناسب بوده، ولی دگرباروری قابل ملاحظه ای در آن اتفاق می افتد. گلها بین ساعت های 5 تا 7 بعدازظهر باز میشوند (بسته به رقم و دمای روز). کاسه گل یک روز جلوتر شکفته میگردند. معمولاً بساک ها در زمان شکوفایی گل یا مدت کوتاهی قبل از آن، باز میشوند. در مناطق مختلف پرورش گوآوا در جهان با توجه به شرایط متغییر آب و هوایی و مدیریت باغداری، نقطه اوج گلدهی میتواند تغییر یابد.

ج_ برگهای گواوا

برگها ساده، متقابل، کشیده یا تخم مرغی، با طول تقریبی 7 تا 18 سانتیمتر با حاشیه کنگره دار و سطح فوقانی صاف و در سطح تحتانی کمی کرکدار با رگبرگ های برجسته در پشت می باشند.

د_ گرده افشانی و تشکیل میوه

قابلیت پذیرش کلاله در بعضی از ارقام حدود 48 ساعت است و به همـین دلیـل میـزان تشـکیل میـوه بعـد از گرده افشانی گلهایی که 48 ساعت از زمان شکوفایی آنها گذشته، بالا میباشد.

عوامل مختلفی در ریـزش میـوه گوآوا مؤثرند به عنوان مثال، کمبود کلسیم و متعاقب آن وقوع عارضه پوسیدگی انتهـایی مـی توانـد در تسـریع ریزش میوه موثر باشد. تولید میوه کافی در گوآوا هم در حالت کاشت تـک درختچـه (بـه دلیـل وجـود پدیـده خودباروری) و هم کاشت گروهی (به دلیل داشتن قابلیت خود و دگرباروری) میسر است.

ه_ میوه گوآوا

میوه گـواوا سته پربذر است. میوه های آن از نظر اندازه دارای قطرهای متغیر بین 2/5 تا 3/5 سانتیمتر می باشند که به اشکال کروی، تخم مرغی، کشیده و یا گلابی دیده میشوند. رنگ پوست میوه هنگام رسیدن زرد یا قرمز، ولی گوشت داخلی میوه به رنگهای صورتی، عنابی روشن، سفید یا زرد میباشد.

بالای میوه تاجی از کاسبرگها قرار دارد. میوه آن گوشتدار، دانه های آن مانند دانه های انگور در گوشت قرار دارد. سطح پوست میوه صاف یا ناهموار بوده و در تودهای حاصل از بذر، طعم و عطر آنها متفاوت است.

از هنگام شکوفایی گلها تا زمان برداشت میوه حدود چهار ماه طول میکشد که با توجه به میزان درجه حرارت در طول رشد میوه، این مدت زمان میتواند متغییر باشد. شروع گلدهی در شمال کشور از اواسط خردادماه بوده و میوه ها در اواخر تابستان میرسند که به محض رسیدن شروع به ریزش میکنند.

شرایط محیطی موردنیاز برای پرورش گواوا

الف_ خاک

گوآوا نسبت به محـدوده وسـیعی از خـاکهـا، سـازگاری نشـان مـی دهـد. ایـن گیـاه حتـی در خـاک هـای غیرحاصلخیز و کم عمق نیز رشد مینماید ولیکن در چنین شرایـطی کمـیت و کیفـیت محصـول تولیـدی پـایین می آید.

گوآوا در خاكهای حاوی مواد آلی فراوان و زهکش خوب با اسیدیته بین 7-5 به خوبی رشد میکند.این گیاه در خاكهای با اسیدیته کمتر از 5 و بیشتر از 7 نیز کشت میشود، لیکن انتظار میرود در اسیدیته 7 یا بیشتر از آن علائم کمبود روی و آهن ایجاد شود. همچنین گوآوا به شوری خاک متحمل است.

ب_ اقلیم

1ـ بارندگی: گواوا در صورت وجود رطوبت زیاد بهترین رشد را دارا بوده، گرچه خشکی را تحمل میکند. بارندگی مطلوب برای این گیاه 1000میلیمتر در سال یا بیش از آن می باشد. الگوی ایده آل بارندگی برای گوآوا، شرایط خشکی و رطوبت متناوب است که موجب تحریک گلدهی میشود.

وقوع خشکی و رطوبت خیلی کم، طی دوره گلدهی، به طور موثری میتواند تشکیل میوه آن را کاهش دهد، همچنین رطوبت پایین در طی مدت رشد میوه، اندازه میوه را کاهش میدهد.

2ـ دما

گواوا در نواحی گرمو مرطوب بهتر به عمل می آید و در ارتفاعات بالای 1500 متر از سطح دریا در صورت عدم یخبندان بخوبی رشد و پرورش می یابد. دامنه دمایی مناسـب بـراي رشـد مطلـوب آن بـین 23 تـا 28 درجـه سلسیوس می باشد.

از این رو در طی زمان گلدهی و رشد میوه، دمای کمتر از 23 درجه و یـا بیشـتر از 28 درجـه سلسیوس میتواند در کاهش کمی و کیفی محصول تاثیر داشته باشد. اگر در مناطقی که دماي شبانه زمسـتان بـه مدت چند ساعت بین 5 تا 7 درجه سلسیوس تداوم یابد، رشــد گیاه متوقف شده و برگها ارغوانی می شــوند.

از آنجاییکه در مناطق نیمه گرمسیـری، درجه حرارت مورد نیاز جهت رشد گیاه در زمستان کافی نمی باشـد، مشکلاتی در تولید تجاری این محصول ایجاد و طول دوره شکوفایی گل تا برداشت میوه، بیش از زمان معمول آن خواهد بود.

دمای پائین در فصل زمستان (بروز یخبندان) و یا وقوع تنش شدید خشکی در تابستان میتواند ریزش برگ را به همراه داشته باشد که گیاهان مذکور بعد از قرارگرفتن در شرایط مطلوب دمای بالا (در اواخر زمستان) و یا آب کافی (بعد از دوره خشکی) ، بلافاصله تولید شاخه های جدید نموده و وارد مرحله گلدهی میشوند.

3- طول روز

درختچه گواوا ، هیچگونه واکنش مشخصی به طول روز نشان نمیدهد. اگرچه در یک آزمایشـی، برخـی از دانهال های بذری که در محیطی با 15 ساعت روشنایی روزانه پرورش یافتنـد ، پـس از انتقـال بـه مزرعـه ، ظـرف مدت 376 روز بعد از کاشت، تولید میوه نمودند که در مقایسه با نمونه های شاهد تسریع در گلدهی داشتند.

4- باد: اگرچه گواوا در مقابل باد از خود سازگاری نشان میدهد، ولیکن استفاده از بادشکن خصوصـاً بـرای ارقـام تازه خوري میتواند از طریق افزایش کیفیت میوه و بازارپسـندی آن هـا مفیـد باشـد.

درختچـه هـای پیونـدی روی پایه های بذری، دارای ریشه های متراکم و قويتری بوده که تکیه گاه خـوبی بـرای گیـاه در زمـین اصـلی تـامین میکنند.درختچه هایی که در معرض بادهای شایع در منطقه با سرعت 32-16 کیلومتر بر ساعت هستند، بتـدریج تولید شاخه هایی در خلاف جهت باد میکنند.

روشهای تکثیر گواوا

الف- ازدیاد با بذر

هدف از کشت بذور، تولید دانهال های مورد نیاز در برنامه های اصلاحی مانند سلکسیون یا تولید پایه برای پیوند ارقام مطلوب می باشد. در این روش بذور را در خزانه ای که زهکشی خوبی دارد، یا در گلدانهای پلاستیکی کشت می کنند.

قبل از کاشت، اگر بذور در آب سرد خیس شود، برای جوانه زنی مفید خواهد بود. معمولاً بیش از90 درصد بذور تازه پس از 20-15 روز سبز خواهندشد. بذور رشد کرده دانهال در گلدان را میتوان پس از 8-6 هفته به زمین اصلی منتقل کرد.

ب- ازدیاد با قلمه

برای تکثیر گـواوا از طریق قلمه، از قلمه هاي نیمه خشبی با 4-2 برگ که انتهـای آنهـا بـا ترکیبـات محـرک ریشه زایی تیمار شده و زیر سیستم مهپاش قرار میگیرند (به دلیل سـخت ریشـه زایـی)، اسـتفاده مـی شـود . طبـق گزارش ارائه شده میزان موفقیت ریشه زایی 90 – 75 درصد بیان شده که مدت زمان تولید ریشه در این گیاهـان با توجه به نوع ژنوتیپ، 30 تا 60 روز می باشد.

ج- ازدیاد با خوابانیدن هوایـی

این روش یکی از راه های ازدیاد گـواوا است. شاخه هایی که در این روش انتخاب میشـونـد، باید در حدود یک سانتیمتر قطـر داشتـه و ترجیحاً یک سالـه باشنـد. بعـد از انتخاب، پوسـت را به طول سه سانتیمتر شـکافته، در ادامه روی آن را با خـزه مرطوب پوشانده و سپس با یک نوار پلاستیکی محل را میبندند. در این شیوه پـس از سپری شدن 30 تا40 روز، ساقه ریشه دار میشود.

د- ازدیاد با پیوند

پیوند جوانه و مجاورتی، از مهمترین روشهای ازدیاد گواوا به شیوه رویشی است. هنگامی که قطر پایه های بذی به 12 تا 20 میلیمتر برسد، قابل پیوند می باشند. جهت آماده سـازی پیونـدک، تقریبـاً 10 تـا 14 روز قبـل از قطع شاخه از گیاه مادری، برگهای آن را حذف میکنند. این مسئله باعث متورم شدن جوانه ها شده که ضـمن آمادگی برای پیوند، در تسهیل رشد جوانه های پیوندک بعد از گیرایی موثر خواهد بود.

آفات و بیماريها

حشرات زیادی در نواحی کاشت گواوا وجود دارند که از جمله آنها میتوان به گونه هایی از شته ها، تریپس ها، سپرداران، شپشک های آردآلود، سوسکها، لارو و پروانه بید اشاره داشت. در هندوستان 80 نوع حشره به عنوان آفت گوآوا شناسایی شده که تعداد زیادی از آنها به وسیله دشمنان طبیعی خود از بین میروند.

برداشت میوه

اگرچه مطالعاتی در زمینه برداشت مکانیکی گواوا در بعضی کشورها صورت گرفته، ولـی عمـدتاً برداشـت میوه، به وسیله کارگر و با دست انجام میشود. برداشت میوه جهت مصارف تازه خوری، در مرحلـه ای کـه میـوه سبز رنگ ولی بالغ است، انجام میشود که پس از درجـه بندی و بسته بندی در کارتون، به بازار مصـرف عرضه میشود.

برداشت میوه جهت استفاده در صنایع تبدیلی در مرحله نیمه رس در حالتی که میوه سفت و بـه رنـگ زرد است صورت میگیرد. میوه هایی که بیش از حد رسـیده و آلـودگی شـدیدی بـه انـواع آفـات و بیمـاری هـا دارند، باید حذف شوند، زیرا در باغ برای دوره هـای بعـدی، بـه عنـوان کـانون اولیـه آلـودگی عمـل مـی کننـد. میوه های زرد و کاملاً رسیده را میتوان به مدت دو هفته در دمای 2/2 درجه سلسیوس یا یک هفته در دمای 2/7 درجه سلسیوس نگهداری نمود.

خنک سازی اولیه، شستشو، ضدعفونی و انتقال

به منظـور کاهـش دمـای میـوه برداشت شـده از درخـت، خنک سـازی توسـط نگهداری میوه ها در 10 درجه سانتی گراد به مـدت 8 سـاعت انجـام می شـود. پـس از خنک سـازی اولیـه میوه هـای گواوا در تانک هـای آب شسته می شـوند و بـا اسـفنج های نـرم به منظـور حـذف خـاک و آلودگی ها مالـش داده می شـوند. ضدعفونی کننده هـای میوه شـامل آب کلـردار، پراکسـی اسـتیک اسـید به تنهایی یـا در ترکیب با اسـید سـیتریک و اسـید اسـکوربیک، پراکسـید هیـدروژن، کلسـیم و ازون هستند.

تیمارهای پس از برداشت

گوآوا به طور کلی برای فرآوری پرورش می یابد، ولی در نواحی که فاقد مگس میوه بوده، ارقام کم اسید را میتوان برای مصرف تازه خوری پرورش داد که در حالت سبز بالغ برداشت انجام شده که با نگهداری در دمای 15 درجه سلسیوس با استفاده از گاز اتیلن اقدام به تغییر رنگ پوست میوه میشود.

کـه در عـرض 6 تـا 8 روزکـاملأ زرد میشود. لازم به ذکر است که اعمال تیمار اتلین برای رساندن میوه فقط روی میوه های سبز بالغ موثر خواهد بود. بر این اساس میوه های نارس تحت تیمار گاز اتیلن به درستی نمیرسند و بافتشان صمغی خواهد شد

عملکرد محصول

کشورهاي هند و مکزیک بزرگترین تولیدکنندگان میـوه گواوا در جهـان هسـتند کـه میـوه را بـه صـورت تازه خوري مورد استفاده قرار میدهند. میزان عملکرد به نوع رقم، تراکم کشـت، اقلـیم و مـدیریت بـاغ بسـتگی دارد.

میانگین تولید میوه در آن کشورها، حدود 25 تا30 تن در هکتار گزارش شده، ایـن در حـالی اسـت کـه در برخی کشورها همچون استرالیا به دلیل بکارگیري سیستم هاي مناسب و پیشرفته باغداري با ایجاد تراکم کاشـت، عملکرد این محصول را از مقدار ذکر شده نیز افزایش دادند.

ارزش غذایی میوه

گواوا منبعی غنـی از آب، عناصـر معـدنی، ویتـامین ث (اسیدآسـکوربیک) ، پـروتئین، کربوهیـدرات و فیبـر گیاهی است (جدول ذیل) ویتامین ث عمدتاً در پوست میوه متمرکز بوده و مقدار کمتري از آن در گوشـت میـوه یافت میشود.

میزان پکتین گوشت میوه، بسیار بالاست از اینرو برای تهیه مربا و ژله به کار میرود. پوره گوآوا در تهیه آب میوه، کیکها، انواع دسرها، چاشنی های غذا، بستنی، مربا و ژله قابلیت استفاده دارد.

کاربردهای دارویی و غیر دارویی

از همه قسمت های این گیاه همانند میوه های جوان و نارس آن برای داروی ضد اسهال بهره گیـری مـی شـود. جوشانده پوست خشک ساقه درختچه برای درمان درد معده بکار برده میشود. همچنین برای رفع ناراحتی هـای پوست، همانند جرب و زخمها کاربرد دارد.از برگهای گیـاه بـه شـکل آنتـی بیوتیـک بهـره گیـری مـی شـود.

همچنین برگ آن به عنوان دمنوش نیز قابل استفاده بوده و در صنایع رنگسازی و تهیه تـانن نیـز کـاربرد بـرگ گوآوا گزارش شده است. آب فشرده میوه آن برای دیابت سودمند بیان شد. از گواوا همچنین میتـوان کـره گیاهی و دوشاب تهیه کرد.

انبارداری

انبـارداری نقـش مؤثـری در افزایـش کیفیـت محصـول ایفا می کنـد. نگهـداری گـواوا در انبار سـرد با دمـای 12 درجه سـانتی گراد و رطوبت نسبی 80  درصد سـبب افزایش نگهداری میـوه حـدود 3 هفتـه می شـود.

انبـار بـا اتمسـفرکنترل شـده (اکسـیژن کـم و دی اکسـید کربـن بـالا) سـبب افزایـش کیفیت میـوه (حفـظ سـفتی میوه) گواوا می شـود و برای نگهـداری محصـول و ارسـال بـه بازارهـای دوردسـت به مدت 2 تـا 3 هفته مناسـب اسـت. همچنین تیمـار پرتوتابـی در انبار سـبب کاهـش آفـات انبـاری در گـواوا می شـود و می تـوان از آن در مقیـاس تجـاری به منظـور افزایـش مانـدگاری و کاهش آفـات انبـاری در گـواوا اسـتفاده کرد.

فراوری میوه

درحال حاضـر تقاضـا بـرای میوه هـای بریده شـده در سـطح دنیا رو بـه افزایـش اسـت. بـا توجـه بـه عطـر و طعـم میـوه گواوا ایـن میـوه جایـگاه خاصـی در صنعـت دارد. ایـن میـوه قابلیـت فـراوری به پـوره، نکتـار، کمپـوت، ژلـه و مربا را دارد. از بـذر ایـن میـوه هـم روغـن تهیه می شـود و در سـالاد اسـتفاده می شـود. میـوه خیلی رسـیده به منظور تولیـد اتانول در صنعـت بـه کار مـی رود.

بـا توجـه بـه اینکه در اسـتان های سیسـتان و بلوچسـتان و هرمـزگان کشـت ایـن محصـول رواج دارد، می تـوان بـا گسـترش کارخانجـات به منظـور فـراوری محصـول و کاهـش ضایعـات و همچنیـن افزایـش درآمـد کشـاورزان و صـادرات بـه کشـورهای همسـایه و اروپایـی اقدام کـرد و در جهـت درآمدزایـی کشـور اقـدام مؤثری انجـام داد.