دوره آموزش حضوری و آنلاین پرورش میگو + طرح توجیهی

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

سرفصلهای دوره آموزشی پرورش میگو

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text] [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_btn title=”رزرو دوره حضوری و پرداخت بیعانه” color=”pink” link=”url:https%3A%2F%2Fttojihi.com%2F%25d9%2581%25d8%25b1%25d9%2585-%25d8%25ab%25d8%25a8%25d8%25aa-%25d9%2586%25d8%25a7%25d9%2585-%25d8%25af%25d8%25b1-%25d8%25af%25d9%2588%25d8%25b1%25d9%2587-%25d8%25ad%25d8%25b6%25d9%2588%25d8%25b1%25db%258c%2F|title:%D9%81%D8%B1%D9%85%20%D8%AB%D8%A8%D8%AA%20%D9%86%D8%A7%D9%85%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87%20%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1%DB%8C|target:_blank”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_btn title=”رزرو دوره آنلاین و پرداخت” color=”pink” link=”url:https%3A%2F%2Fttojihi.com%2F%25d9%2581%25d8%25b1%25d9%2585-%25d8%25ab%25d8%25a8%25d8%25aa-%25d9%2586%25d8%25a7%25d9%2585-%25d8%25af%25d9%2588%25d8%25b1%25d9%2587-%25d8%25a2%25d9%2586%25d9%2584%25d8%25a7%25db%258c%25d9%2586%2F|title:%D9%81%D8%B1%D9%85%20%D8%AB%D8%A8%D8%AA%20%D9%86%D8%A7%D9%85%20%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87%20%D8%A2%D9%86%D9%84%D8%A7%DB%8C%D9%86|target:_blank”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text] [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

روند رو به رشد پرورش میگو در جهان بواسطه تقاضای بالای آن و همچنین پتانسیل های بالقوه در خصوص اراضی مستعد در نوار لم یزرع ساحل جنوبی کشور و نیز شرایط اقتصادی و اجتماعی خصوصاً ارز آوری و اشتغالزایی این صنعت، سازمان شیلات ایران را برآن داشت

تا در قالب برنامه های توسعه ای دولت در زیر بخش شیلات، تکثیر میگو را در مناطق ساحلی کشور توسعه و ترویج کرده تا از این طریق بتواند ضمن تولید و عرضه بخشی از مواد پروتئینی داخل، با صدور این محصول ،ارزآوری بالایی را در قالب اقتصاد بدون نفت،دنبال نماید.

فرآیند پرورش میگو شامل موارد زیر است:

مدیریت استخر :

گیاهان امتداد دیواره های استخر، فرسایش آنها را به حداقل می رسانند و زیر خط آب نیز غذا و زیستگاهی برای میگو فراهم می­ كنند. به هر حال باید توجه داشت كه رشد آنها نباید چنان زیاد شود كه با برداشت كردن تداخل به وجود آید.

از رشد گیاهان ریشه دار آبزی و جلبكهای كفزی نیز باید با اعمال مدیریتی جلوگیری كرد ، استخرهای تازه پرورش میگو باید آهک پاشی شوند ، در عمل، كاربرد استاندارد ۱۰۰۰Kg/ha سنگ آهک كشاورزی هر بار پس از تخلیه استخر توصیه می شود.

پس از آهک دهی استخرها بیش از میگودار كردن آنها پر میشوند كوددهی به ندرت لازم می شود ، در هر حال استخرهای ساخته شده در خاكهای شنی رسی ممكن است نیاز به كوددهی داشته باشند. اجرا كننده باید در طی مدت پرورش، مراقب خوب نگه داشتن استخرها باشد.

برای جلوگیری از فرسایش دیواره ها، كنترل گیاهان ریشه دار آبزی، تعمیر و نگهداری تجهیزات خروجی و ورودی آب به ویژه توری ها بـاید مراقبت خاصی انجام گیرد گیاهان Elodea spp. و Hydrilla spp. بستر خوبی برای میگوها می سازند.

میگودار كردن :

در این مرحله از پرورش میگو ،پست لاروها را می توان بلافاصله پس از پر آب شدن استخرها در آنها ریخت. معمولاً پست لاروهایی كه تنها ۴-۱ هفته سن دارند ( پس از دگردیسی ) برای میگودار كردن استخرها به كار برده می شوند كه تا زمان برداشت در آن باقی میمانند.

به محض ورود پست لاروها به كناره استخر باید دقت شود كه در پی شناور كردن كیسه های انتقال در استخر به مدت ۱۵ دقیقه قبل از خالی كردن آنها در آب به درجه حرارت استخر عادت داده شوند.

اختلاف PH استخر و كیسه انتقال نیز موجب مرگ و میر می شود میزان میگودار كردن استخر به اندازه بازاری مطلوب و مدیریت استخر، خصوصاً روش برداشت، بستگی دارد.

در جاهایی كه اندازه مطلوب برای فروش حدود ۷۰ گرم ( سرزده ) است و بسیاری از استخرها به علت ذخیره آب فصلی دچار محدودیت فصلی در حدود ۸ ماه هستند، پیشنهاد می شود برای پرورش بهینه میزان میگو ۵ پست لارو در مترمربع باشد.

تغذیه :

الف) نوع تغذیه

كشت تجارتی موفق میگوی آب شیرین به غذای مكمل نیاز دارد نوع این غذا بسیار متنوع است و مواد زیر را در بر دارد : مواد خام جانوری یا گیاهی، مخلوط های غذایی تهیه شده در كنار استخر و غذاهای تركیبی.

در بعضی جاها نیز از برنج و محصولات فرعی برنج به صـورت مخلوط با غذاهای دیگر استفاده می شود. ضریب غذایی ۲:۱-۳:۱ برای جیره های تركیبی مورد انتظار است ضریب غذایی مواد تر همچون ماهی های هرز به علت رطوبت بسیار آنها بالاتر است (شاید ۷:۱-۹:۱).

ب) مقدار تغذیه برای پرورش میگو

توصیه كلی و كارساز برای مقدار تغذیه روزانه جهت پرورش وجود ندارد زیرا این مقدار بستگی به اندازه و تعداد میگوها در استخر، كیفیت آب و خاصیت غذا دارد. بهترین رهنمود برای مجریان استخر پرورش، تغذیه تا حد تقاضاست.

غذا به طور معمول در اطراف محیط استخر در محل های كم عمق كه منطقه خوبی برای تغذیه است پخش می شود. در بعضی از مواقع غذا به ” منطقه تغذیه ” در چند متری كناره محدود می گردد. در هر دو مورد مجری استخر میتواند ببیند چه مقدار غذا مصرف شده است.

برداشت :

زمان برداشت بستگی به میزان رشد و اندازه بازاری مطلوب و تا حدی تكنیک مدیریت استخر دارد. اصولاً در مدیریت استخر پرورش دو روش بسیار رایج وجود دارد. نخست، تكنیک دسته ای كه امكان می دهد جانوران تا اندازه بازاری متوسط یا تا هنگام تخلیه استخر به دلایل دیگر (مثلاً كمبود آب، پایین بودن درجه حرارت) رشد كنند، و سپس تمام محصول برداشت می شود.

تكنیک دیگر، پرورش میگو مداوم است به این ترتیب كه معمولاً یكبار در سال با تراكمی بسیار بیشتر از پرورش دسته ای به میگودار كردن استخر می پردازند و معمولاً پس از ۷-۵ ماه بسته به میزان رشد (درجه حرارت) و اندازه قابل فروش محلی

جانوران با اندازه بازاری به وسیله پره در فواصل زمانی منظم دست چین می شوند. استخرهای پرورش را معمولاً به طور كامل هر ماه یكبار و یا نصف استخر را ماهی دو بار برای جلوگیری از گل آلودگی تمام استخر پره كشی می كنند.

عملیات پس از برداشت :

اغلب میگوهای آب شیرین، در نزدیكی محل پرورش در یخ یا زنده فروخته می شوند. میگوها را نیز میتوان در تانكهای حمل هوا دار به مشتریان عرضه كرد. میگوها خصوصاً در معرض صدمات آنزیمی پس از برداشت و مرگ هستند و بعضی پرورش دهندگان میگوها را در آب یخ فرو می كنند و آنها را در آب ۶۵ درجه سانتیگراد به مدت ۲۰-۱۵ ثانیه نگه می دارند تا سفید شوند و سپس آنها را در یخ به فروشگاه حمل می كنند.

توپوگرافی و خاک :

بهترین مكان برای پرورش میگو ،شیب ملایمی است ( كمتر از ۲%) و استخرهای ساخته شده در آن را میتوان به طور طبیعی یا با احداث سد در اثر نیروی ثقل، پر یا تخلیه كرد. در عمل بسیاری از استخرهای مطلوب در جاهایی وجود دارند كه تنها روش عملی برای پر كردن و تخلیه استخر، استفاده از پمپ است.

هزینه عملیات پر كردن و تخلیه استخر را ویژگیهای محل تعیین میكند و این ویژگیها را باید قبل از انتخاب محل مورد توجه قرار داد. استخر نباید در جایی ساخته شود كه در معرض عواملی همچون سیلاب، طوفان، لغزش زمین و غیره باشد. استخر در جایی باشد كه خاک حاصلخیز دارد.

استخر پرورش در خاكهای با توان بالقوه اسید سولفات بنا نشود. خاكهایی كه خیلی شنی یا مخلوطی از سنگریزه و شن باشند، نامناسبند، مگر اینكه سطح آب، بالا و مناطق اطراف همیشه آبدار باشد.

خاكهایی كه شامل سیلت پارس یا مخلوطی از اینها با نسبت كمی شن باشد، معمولاً خاصیت نگهداری آب خوبی دارد. محتوای رس نباید بیش از ۶۰% باشد. خاكهای توربی مناسب نیستند.

خصوصیات مهمی كه محیط پرورش میگو باید داشته باشد عبارتند از :

الف ) شوری

بعضی از تفریخگاه ها همواره با بزرگتر شدن لاروها شوری را كاهش می دهند. ما توصیه می كنیم شوری پرورشی ۰ تا زمان دگردیسی باقی نگهداشته شود.

ب ) درجه حرارت

در یک دامنه حرارت انتخاب، با افزایش درجه حرارت، لارو سریعتر رشد و پوست اندازی میكند. دامنه درجه حرارت مطلوب ۳۱-۲۶ درجه سانتیگراد است. در حرارت زیر ۲۶-۲۴ درجه سانتیگراد لارو به خوبی رشد نخواهد كرد.

همین طور درجه حرارت بالای ۳۳ درجه سانتیگراد معمولاً كشنده است. از تغییرات ناگهانی در درجه حرارت آب باید جلوگیری كرد، زیرا كه ممكن است موجب شوک و مرگ و میر شود.

ج ) اكسیژن محلول

اكسیژن در آب پرورش لارو باید در حد امكان نزدیک به نقطه اباع نگه داشته شود. سیستم هوادهی فقط باید به مدتهای كوتاه (مثلاً برای معاینه لاروها) خاموش گردد.

د ) نور

قرار گرفتن در معرض نور مستقیم، احتمالاً برای لاروها مضر است. به ویژه در سیستم پرورشی با ” آب زلال ” به هر حال ضروری است كه تا حدی به تانک لارو نور برسد. این نور باید نور آفتاب یا نوری با همان كیفیت طیفی باشد. به همین سبب توصیه می شود كه ۹۰% سطح تانک پوشیده شود.

هـ) نکات بهداشتی در پرورش میگو

بهتر است كه هیچگاه از وسایل دستی برای بیش از یک تانک استفاده نشود. بنابراین هر تانک باید برای خود دارای تور، لوله های سیفون، فیلترهای یدكی و غیره باشد. آب نباید هیچگاه از یک تانک به تانک دیگر منتقل شود. تانكهای لارو باید همیشه با نیروی ثقل یا سیفون به خوبی زهكشی شوند. بعضی از تفریخگاه ها تمام وسایل شان را در محلول پرمنگنات پتاسیم در PH=۳ بین هر چرخه پرورش لارو ضدعفونی می كنند.

محل یک تفریخگاه خوب برای پرورش میگو باید دارای ویژگیهای زیر باشد:

1.  ذخیره نیروی الكتریكی مطمئن كه تابع قطع و وصل برق شهری نباشد.
2.  دسترسی به جاده چهار فصل برای وارد كردن مواد و خارج كردن پست لارو .
3.  تا دورترین استخر بیش از ۱۶ ساعت فاصله زمینی وجود نداشته باشد.
4.  دسترسی به كمكهای حرفه ای بیولوژیكی مـوسسات دولتی یا سایر نهادها.
5.  دسترسی به منابع آب شور و شیرین .
6.  اقلیمی كه آب را در دامنه حرارتی مطلوب ۲۸-۳۰ درجه سانتیگراد نگه دارد.
7. دسترسی به منابع غذایی برای لاروها.
8.  مهارتهای فنی و مدیریتی.

گیاهان آبزی

وجود گیاهان ریشه دار در استخرها به جز آنهایی كه برای ایجاد دیواره استخرها به كار می روند، مشكلاتی در مدیریت استخر ایجاد می كنند. در حقیقت آنها برای میگوها مفید هستند و منبع غذایی را تشكیل می دهند اما وجودشان برداشت را مشكل می كند. برای مبارزه با گیاهان آبزی باید :

1.  در استخرها مناطق كم عمق وسیع ایجاد نكرد.
2.  هیچگاه یک استخر را مدت زیاد با آب كم نگه نداشت .
3.  مقدار كافی توده فیتوپلان كتونی در استخر نگهداری شود.
4.  رویش های غوطه ور كنده شوند.

پیشگیری

می توان از داروهایی مانند استرپتو مایسین و بی پنیسیلین به آب پرورش لارو به مقدار ۱/۲۵ p.p.m تا ۲/۵ p.p.m هر دو یا سه روز در طی پرورش در تانكهای مخروطی اضافه كرد. در صورت مشاهده مرگ و میر ناشی از نكروز یا افزایش باكتریهای رشته ای تا P.P.m ۵ افزایش می یابد.

دارو زدن یا درمان هنگامی صورت می گیرد كه سطح آب قبل از آغاز پر كردن مجدد در حداقل باشد. با این حال این روشها توصیه نمی شود زیرا ممكن است كه موجب مقاومت باكتریها در مقابل آنتی بیوتیک ها گردد.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]